Altijd bij elkaar gebleven! - Woodstock the Story

“Als ik naar de foto kijk zie ik niet Bobbi en mij. Ik zie onze generatie.”

Van alle op Woodstock gemaakte foto’s springt één foto er duidelijk uit: een jong stel, dicht tegen elkaar, de deken om hen beiden heen. Een eiland van peace & love in een zee van mensen op modderige grond. De foto kreeg iconische status door de plaatsing op de hoes van het originele Woodstock album in 1970 – en ook de filmposter.

Het stel op de foto – Nick en Bobbi Ercoline, beiden rond de 70 – zijn altijd bij elkaar gebleven. Ze trouwden twee jaar na het legendarische weekend, hebben twee kinderen, kleinkinderen en ze leven nog steeds minder dan een uur rijden van Bethel, NY, de plek van het festival. Zelf zeggen zich niet te herinneren dat de foto werd gemaakt door fotograaf Burk Uzzle. “We waren net als iedereen verbaasd om die foto op de hoes te zien.”

Pas later, toen ze bij een vriend thuis naar het album aan het luisteren waren en intussen de hoes doorgaven, zeiden ze: “Hé, da’s onze deken. He, dat zijn wij!”, aldus Bobbi. “Woodstock was afgelopen op dat moment. Dat was niet het ergste: ik moest mijn moeder gaan vertellen dat ik was gegaan. Ze wist het niet, maar gelukkig vond ze het niet erg.”. De echte impact van de foto drong pas 20 jaar later door, toen de wereldmedia over elkaar heen viel om uit te zoeken wie de twee op de foto waren.

“Ik moest mijn moeder gaan vertellen dat ik was gegaan. Ze wist het niet!”

De twee waren ergens midden in het weekend aangekomen, wat al een hele prestatie was gezien het feit dat alle belangrijke wegen waren afgesloten tegen die tijd. “Omdat we uit de buurt kwamen, kenden we de sluipwegen”, zei Nick. Alsnog moesten ze hun grote witte Chevrolet Impala stationwagon op zo’n 8 kilometer afstand verlaten om te voet het terrein te bereiken.

Hun herinneringen betreffen eerder de omgeving dan de muziek, want ze waren te ver weg om veel te horen of te zien. “Ik herinner me de regen, het ontbreken van toiletten en de lichaamsgeur”, zegt Bobbi. “De oranje waas van de podiumlampen tegen de hemel was overal.”

Waarom hun foto werd gekozen heeft Nick wel een gedachte over. “Het is peaceful – en zo was het festival.” zegt hij. “En het is een eerlijke weergave van een generatie. Als ik naar de foto kijk zie ik niet Bobbi en mij. Ik zie onze generatie.”

En dat gevoel van Nick delen wij. Want ook voor de makers van Woodstock the Story was – en is! – de foto een bron van inspiratie.